Tweede week Mercy Ships
Blijf op de hoogte en volg Rachel
30 Maart 2015 | Madagascar, Toamasina
Hee allemaal,
Inmiddels leef ik al weer twee weken op het mercy ship. Het voelt eigenlijk alsof ik al veel langer weg ben! Denk dat dat komt door alle nieuwe ervaringen.
Ik heb best een gave week achter de rug. Vorige week zondag ben ik met Marie van de Day Crew mee de stad in geweest. We zijn eerst bij haar nicht langs gegaan. Het was de eerste keer dat ik in een echt Malagasy huis bezocht, bijzonder om te zien! Het huis bestond eigenlijk maar uit één ruimte van ik denk 12 m2 met een bed, een kast en een tafeltje erin. Omdat Marie’s nicht veel moeite heeft met Engels hebben we onze gesprekken voornamelijk in het Frans gehouden. Best leuk hoe je met je (zeer ) basis Frans nog redelijk kan communiceren! Een goed onderwerp om over te praten is trouwens altijd voetbal. Iedereen kent Robin van Persie en Arjen Robben :)
Vervolgens hebben we de universiteit bezocht. Marie en haar nicht studeren beiden management aan de universiteit, dat is hier een erg populaire studie. Op weg naar het huis van Marie heb ik ternauwernood weten te ontsnappen aan een hanengevecht. Marie wist wel dat ik dat niet zo leuk zou vinden, want ze moest steeds lachen als ik vertederd naar de kleine kipjes op straat kijk. Marie’s huis was vergelijkbaar met die van haar nichtje, alleen heeft Marie nog een kleine tv. Ze zei dat ik altijd mocht langskomen als ik wilde, dat vond ik echt heel lief.
Deze dag viel me de echte armoede eigenlijk voor het eerst op. Hiervoor heb ik voornamelijk het wat rijkere deel van de stad gezien. De armoede maakt wel indruk en het is soms best moeilijk. Gelukkig lijkt de bevolking hier over het algemeen best tevreden. Mensen zijn aardig tegen elkaar en lachen veel. Helaas ben ik hier op straat echt een bijzonderheid. Ik word vaak nageroepen en -gewezen. Een blanke huid is iets wat mensen hier zo graag zouden willen hebben. Marie en haar nichtje noemden het ook al. Heftig hoor… Daarnaast ben ik hier echt lang, langer dan de gemiddelde man. Gekke ervaring.
Dinsdag ben ik met de groep jongeren hier uit eten geweest bij Ocean’s 501. Ik kende de groep nog niet, maar het pakte heel positief uit. Wat een leuke en inspirerende mensen. Het eten was heel goed en in totaal was ik voor pizza, 2 wijn en chocolademousse omgerekend 6 euro kwijt. Best chill hoor! Toen we terug naar de boot wilden bleken er geen Tuktuks meer te rijden. Probleempje, want lopen was te ver en daarnaast moesten we 21.00 terug zijn (gevaarlijk anders). Het werd dus liften en we konden meerijden in de achterbak van een Pickup truck. Dat was echt een gave manier van reizen, met het uitzicht op de heldere sterrenhemel. Eenmaal terug op de boot ging ik samen met Annie Kate (roommate) muziek maken, zij op piano en ik op de gitaar. Zij kan tweede stem zingen en onze stemmen klinken best oke samen, dus dat is heel gaaf! We hebben inmiddels al best wat geoefend :)
Mijn woensdag bestond uit een bezoek aan de dovenschool. Wat een lieve kinderen daar! Ze vertrouwen je heel snel en hangen gelijk om je heen. Het programma bestond uit een bijbelverhaal uitbeelden,tekenen en buiten dansjes doen. Oh ja, en nagels lakken. De kinderen zijn dol op nagellak. Het is mooi om te zien dat de kinderen heel liefdevol worden opgevangen en goed onderwijs krijgen :)
Op donderdag heb ik de kinderen in het ‘Hope Centre’ bezocht. Hier slapen mensen die ver weg wonen en niet meer de intensieve zorg in het ziekenhuis nodig hebben, maar nog wel op controle moeten komen. Ook daar waren de kinderen zo lief en zo blij om je te zien! Ze stonden gelijk om heen te springen en konden niet wachten om naar (Bijbel)verhalen te luisteren, Jenga te spelen en nagels te lakken. Het valt me op hoeveel kinderen hier brandwonden hebben, het is echt heel erg. Ik weet niet hoe zij er allemaal aan komen, maar ik durfde het ook niet te vragen. Gelukkig worden deze kinderen goed geholpen.
Dit waren wel de meest bijzondere gebeurtenissen deze week. Ik kan wel meer vertellen, maar daar wordt niemand echt blij van denk ik. Als dat wel zo is kan je me altijd appen of mailen ;)
Liefs.
Inmiddels leef ik al weer twee weken op het mercy ship. Het voelt eigenlijk alsof ik al veel langer weg ben! Denk dat dat komt door alle nieuwe ervaringen.
Ik heb best een gave week achter de rug. Vorige week zondag ben ik met Marie van de Day Crew mee de stad in geweest. We zijn eerst bij haar nicht langs gegaan. Het was de eerste keer dat ik in een echt Malagasy huis bezocht, bijzonder om te zien! Het huis bestond eigenlijk maar uit één ruimte van ik denk 12 m2 met een bed, een kast en een tafeltje erin. Omdat Marie’s nicht veel moeite heeft met Engels hebben we onze gesprekken voornamelijk in het Frans gehouden. Best leuk hoe je met je (zeer ) basis Frans nog redelijk kan communiceren! Een goed onderwerp om over te praten is trouwens altijd voetbal. Iedereen kent Robin van Persie en Arjen Robben :)
Vervolgens hebben we de universiteit bezocht. Marie en haar nicht studeren beiden management aan de universiteit, dat is hier een erg populaire studie. Op weg naar het huis van Marie heb ik ternauwernood weten te ontsnappen aan een hanengevecht. Marie wist wel dat ik dat niet zo leuk zou vinden, want ze moest steeds lachen als ik vertederd naar de kleine kipjes op straat kijk. Marie’s huis was vergelijkbaar met die van haar nichtje, alleen heeft Marie nog een kleine tv. Ze zei dat ik altijd mocht langskomen als ik wilde, dat vond ik echt heel lief.
Deze dag viel me de echte armoede eigenlijk voor het eerst op. Hiervoor heb ik voornamelijk het wat rijkere deel van de stad gezien. De armoede maakt wel indruk en het is soms best moeilijk. Gelukkig lijkt de bevolking hier over het algemeen best tevreden. Mensen zijn aardig tegen elkaar en lachen veel. Helaas ben ik hier op straat echt een bijzonderheid. Ik word vaak nageroepen en -gewezen. Een blanke huid is iets wat mensen hier zo graag zouden willen hebben. Marie en haar nichtje noemden het ook al. Heftig hoor… Daarnaast ben ik hier echt lang, langer dan de gemiddelde man. Gekke ervaring.
Dinsdag ben ik met de groep jongeren hier uit eten geweest bij Ocean’s 501. Ik kende de groep nog niet, maar het pakte heel positief uit. Wat een leuke en inspirerende mensen. Het eten was heel goed en in totaal was ik voor pizza, 2 wijn en chocolademousse omgerekend 6 euro kwijt. Best chill hoor! Toen we terug naar de boot wilden bleken er geen Tuktuks meer te rijden. Probleempje, want lopen was te ver en daarnaast moesten we 21.00 terug zijn (gevaarlijk anders). Het werd dus liften en we konden meerijden in de achterbak van een Pickup truck. Dat was echt een gave manier van reizen, met het uitzicht op de heldere sterrenhemel. Eenmaal terug op de boot ging ik samen met Annie Kate (roommate) muziek maken, zij op piano en ik op de gitaar. Zij kan tweede stem zingen en onze stemmen klinken best oke samen, dus dat is heel gaaf! We hebben inmiddels al best wat geoefend :)
Mijn woensdag bestond uit een bezoek aan de dovenschool. Wat een lieve kinderen daar! Ze vertrouwen je heel snel en hangen gelijk om je heen. Het programma bestond uit een bijbelverhaal uitbeelden,tekenen en buiten dansjes doen. Oh ja, en nagels lakken. De kinderen zijn dol op nagellak. Het is mooi om te zien dat de kinderen heel liefdevol worden opgevangen en goed onderwijs krijgen :)
Op donderdag heb ik de kinderen in het ‘Hope Centre’ bezocht. Hier slapen mensen die ver weg wonen en niet meer de intensieve zorg in het ziekenhuis nodig hebben, maar nog wel op controle moeten komen. Ook daar waren de kinderen zo lief en zo blij om je te zien! Ze stonden gelijk om heen te springen en konden niet wachten om naar (Bijbel)verhalen te luisteren, Jenga te spelen en nagels te lakken. Het valt me op hoeveel kinderen hier brandwonden hebben, het is echt heel erg. Ik weet niet hoe zij er allemaal aan komen, maar ik durfde het ook niet te vragen. Gelukkig worden deze kinderen goed geholpen.
Dit waren wel de meest bijzondere gebeurtenissen deze week. Ik kan wel meer vertellen, maar daar wordt niemand echt blij van denk ik. Als dat wel zo is kan je me altijd appen of mailen ;)
Liefs.
-
30 Maart 2015 - 16:20
Elise IJ:
Hihi, wat ben je toch een schatje. Fijn dat je het naar je zin hebt! -
30 Maart 2015 - 16:40
Rien:
Haha, gelukkig vind jij voetbal ook heel leuk! -
30 Maart 2015 - 17:41
Rachel Oversier:
haha ja ik ben best een behoorlijk groot fan van voetbal inderdaad -
30 Maart 2015 - 23:59
Opa En Oma Oversier:
Ha Lieverd,
gelukkig weer een verslagje van jou. Blij. Gelukkig zie je kans positief te blijven en te genieten van de fijne momenten en leuke ontmoetingen. Probeer dat maar vast te houden. Heel goede tijd gewenst. Kusje. -
01 April 2015 - 16:16
Lotte:
heee rach! wat een leuk verhaaltje weer! ook wel eens leuk om lang te zijn toch haha:) was super leuk om je gister even via skype te zien:) veel plezier dit weekend!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
